HIEROPHANTA — Graece Ι῾εροφάντης, Sacerdotis notnen apud Athenienses, quos cicutae haustu Veneris ardorem restringere consuevisse, imo se ipsos evirasse, tradit Hier. c. Iovinian. et Ep. 11. Proprie vero sic dicebatur in sacris Hecates: quemad modum in sacris… … Hofmann J. Lexicon universale
ELEUSINIA — Inter omnia Graecorum sacra, tanta semper fuit Eleusiniorum religio, ut commune mysteriorum nomen illis veluti proprium ab Auctoribus tribuatur, ideoqueve de iis paulo fusius agendum. Eleusinia vero sic dicta sunt, ab Eleusi Atticae opp. cuius… … Hofmann J. Lexicon universale
hierofanta — (del lat. «hierophanta», del gr. «hierophántēs») m. Hierofante. * * * hierofanta. (Del lat. hierophanta, y este del gr. ἱεροφάντης). m. hierofante … Enciclopedia Universal
Hierophant — Hi*er o*phant (h[ i]*[e^]r [ o]*fant or h[imac] [ e]r; 277), n. [L. hierophanta, hierophantes, Gr. ierofa nths; iero s sacred + fai nein to show, make known: cf. F. hi[ e]rophante.] The presiding priest who initiated candidates at the Eleusinian… … The Collaborative International Dictionary of English
hierophant — noun Etymology: Late Latin hierophanta, from Greek hierophantēs, from hieros + phainein to show more at fancy Date: 1677 1. a priest in ancient Greece; specifically the chief priest of the Eleusinian mysteries 2. a. expositor b. advocate 2 •… … New Collegiate Dictionary
hierophant — hierophantic, adj. hierophantically, adv. /huy euhr euh fant , huy reuh , huy er euh /, n. 1. (in ancient Greece) an official expounder of rites of worship and sacrifice. 2. any interpreter of sacred mysteries or esoteric principles; mystagogue.… … Universalium
hiérophante — [ jerɔfɑ̃t ] n. m. • 1535; lat. hierophantes, mot gr., de hieros « sacré » et phainein « révéler » 1 ♦ Antiq. gr. Prêtre qui présidait aux mystères d Éleusis, instruisait les initiés. 2 ♦ Fig. et didact. Prêtre. ⇒ pontife. Les « hiérophantes… … Encyclopédie Universelle
ARAM ministrans (ad) — ad ARAM ministrans Graece ὁ ἐπὶ βωμῷ unus erat es IV. illis, qui praecipuas olim in Eleusiniis sacris partes obtinebant; coeteri fuêre Hierophanta, Daduchus et Praeco. Et quidem, uti Hierophantam Creatoris, Daduchum Solis, Praeconem Mercurii, sic … Hofmann J. Lexicon universale
CICUTA — I. CICUTA Latinis quaeliber canna, intus concava et inanis; unde apud Poetas Cicutae, pro calamis vel cannis, quibus filtulant pastores. Virg. Ecl. 2. v. 37. Est mihi disparibus septem compacta cicutis Fistula Nempe cum antiquitus μόνανλος, h. e … Hofmann J. Lexicon universale
EXEGETAE — Gr. Ε᾿ξηγηταὶ, dicti sunt in Rep. Atheniensium, Legum periti, qui in cava homicidii a Iudicibus consuli solebant, ut exponerent, anne σύν δίκῃ iure, caedes facta esset. Postquam enim Actor ad caesa porrecta Suovetaurilii iusiurandum concepisset,… … Hofmann J. Lexicon universale
PATER — inter Monachos Ecclesiae primitivae is dicebatur, qui Decanis praefuit, eorumque muneris rationem exegit. De his Augustin. l. 1. de moribus Eccl. Cathol. c. 31. Hi vero Patres non solum sanctissimi moribus, sed etiam divinâ doctrinâ… … Hofmann J. Lexicon universale