- hippice
hippicē, ēs, f. (ἱππική), das Reiten, Pferderennen, Cod. Iust. 3, 43. c. 3 (griech. c. 1).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
hippicē, ēs, f. (ἱππική), das Reiten, Pferderennen, Cod. Iust. 3, 43. c. 3 (griech. c. 1).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
HIPPACE — Plin. l. 25. c. 8. ubi de Scythica herba, seu glycyrrhiza, herbae genus est. Ita enim is, In ore eam habentes sitim famemque non sentiunt, idem praestat apud eos Hippice dicta, quod in equis quoque eundem effectum habeat. Traduntque his duabus… … Hofmann J. Lexicon universale
ippica — ìp·pi·ca s.f. CO TS sport lo sport dell equitazione, spec. dell equitazione da corsa | l insieme delle competizioni agonistiche a cavallo disputate spec. negli ippodromi {{line}} {{/line}} DATA: 1917. ETIMO: der. di ippico, cfr. gr. hippikē, lat … Dizionario italiano