- hortamen
hortāmen, inis, n. (hortor), das Ermunterungsmittel, die Ermunterung, Liv., Ov. u.a.: Plur. b. Tac. u. Val. Flacc.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
hortāmen, inis, n. (hortor), das Ermunterungsmittel, die Ermunterung, Liv., Ov. u.a.: Plur. b. Tac. u. Val. Flacc.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
CONVIVIA — vide de iis iam aliquid supra, in voce Cibus: item Cena. In iis, Varro convivarum numerum incipere voluit a Gratiarum numero. et progredi ad Musarum, quibus Apollinem quoque suum indulget Erasinus. Vettius tamen apud Macrob. l. 1. Saturn. c. 7.… … Hofmann J. Lexicon universale
SAMBUCA — triquetrum instrumentum fuit rusticum, imparibus longitudine fidibus, Iunio acuti soni et arguti, terrachordum, Athen. a Sanbyce inventore, Dion. potius a voce Hebr. Sabbeca, Scalig. cuius mentio sit Dan. c. 3. v. 5. Quo tempore audietis sonum… … Hofmann J. Lexicon universale