hysgīnum, ī, n. (ὕσγινον, τό, v. einem Strauche ὑσγή, wahrsch. der galatische Name für πρινος, die Kermeseiche), eine dunkelrote Farbe, die zwischen Scharlach u. Purpur das Mittel hielt, Karmesin, Vitr. 7, 14, 1. Plin. 9, 140; 21, 62 u. 170. Paul. dig. 32, 1, 78. § 5.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
HYSGINUS — Graece ὕσγινος, Hebr. thachas, Chald. Sasgona, coloris genus, quo pelles, quibus Tabernaculum operiebatur, Exod. c. 25. v. 5. et c. 35. v. 23. erant spectabiles. Sic Num. c. 4. v. 8, 10, 11, 13, et 14. super arcam et mensam et candelabrum, et… … Hofmann J. Lexicon universale
SAGONA — I. SAGONA alias SAGAMNA, vel SOONA, castrum olim, nunc vicus Galliae in Cenomanis, vulgo Songne, seu Sonne: caput pagi cognominis, qui le Sounois dictus, olim Baronatus titulô issustris fuit. In hoc praeter Sagonam, sunt villa Busciacum et silva… … Hofmann J. Lexicon universale
COCCO Clavata — h. e. purpurâ, mantilia, occurrunt apud Lamprid. in Servero, c. 37. Et quidem vermis cocci, Mosi minimum triginta locis memoratur: pro quo coccum vermis, per hypallagen, Levit. c. 14. v. 4. legitur. Imo quandoque vermis per se coccum significat,… … Hofmann J. Lexicon universale
HYACINTHUS Flos — lugubres notas foliis praefert, et ex duplici fabula funus ostentat: altera, quae sanguine Aiacis florem asserit editum, cuius et nomen foliis inscriptum praefert, venis, quae per illum discurrunt, linearum ductu literas illas αἲ αἲ… … Hofmann J. Lexicon universale
PURPURA — proprie concha, cuius liquore olim vestes tingebantur. Cn. Mattius in Mimiambis, apud A. Gellium, l. 20. c. 9. Iam tonsiles tapetes ebrii fucô, Quos concha purpura imbuens venenavit. Dico, olim; quia Veterum Purpura nobis periit ut infra… … Hofmann J. Lexicon universale
PURPUREUS — Color, vide supra: item infra voce Velum, uti de larvis mulieribus, nauticisque velis, cum laetae res etant purpureis. aliquando parabatur ex creta infectâ rubrâ radice, quam Graeci ἐρυθρόδανον vocant, et hysgino: uti ex coccino purpurâ… … Hofmann J. Lexicon universale
TAXO seu TAXUS — TAXO, seu TAXUS de animali, vox nova, neque audita, ante Scriptorem, cuius opus de Mirabilibus Scripturae, inter opera Augustini habetur, 7. aut 8. ut videtur, saeculô scriptum. Ita autem is l. 1. c. 7. Quis enim, verbigratia, lupos, cervos, et… … Hofmann J. Lexicon universale
