- altitonans
altitonāns, antis (alte u. tono), hoch oben donnernd, Iuppiter, Enn. ann. 541 V.: ders. pater, Cic. poët. de div. 1, 19: Volturnus, Lucr. 5, 744. – dass. altitonus, a, um, Varr. sat. Men. 92, 2.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.