impaenitens

impaenitens

impaenitēns, impaenitentia, impaenitūdo, s. impoenitēns, impoenitentia, impoenitudo.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • impenitente — ► adjetivo/ sustantivo masculino femenino 1 Que se comporta con impenitencia: ■ recordó en sus versos a los que mueren impenitentes. ANTÓNIMO penitente 2 Se aplica a la persona que no corrige cierta conducta o sus hábitos: ■ es un fumador… …   Enciclopedia Universal

  • impénitent — impénitent, ente [ ɛ̃penitɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1570; lat. ecclés. impænitens 1 ♦ Relig. Qui ne se repent pas de ses péchés; qui vit dans l impénitence. Pécheur impénitent. ⇒ endurci. Mourir impénitent. 2 ♦ Cour. Qui ne renonce pas à une habitude… …   Encyclopédie Universelle

  • Impenitent — Im*pen i*tent, a. [L. impaenitens; pref. im not + paenitens penitens: cf. F. imp[ e]nitent. See {Penitent}.] Not penitent; not repenting of sin; not contrite; of a hard heart. They . . . died impenitent. Milton. A careless and impenitent heart.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • impenitent — adjective Etymology: Middle English, from Late Latin impaenitent , impaenitens, from Latin in + paenitent , paenitens penitent Date: 15th century not penitent • impenitently adverb …   New Collegiate Dictionary

  • impenitent — impenitence, impenitency, impenitentness, n. impenitently, adv. /im pen i teuhnt/, adj. not feeling regret about one s sin or sins; obdurate. [1525 35; < LL impaenitent (s. of impaenitens) unrepentant. See IM 2, PENITENT] Syn. unrepentant,… …   Universalium

  • impénitente — ● impénitent, impénitente adjectif (latin ecclésiastique impaenitens, entis, de paenitere, se repentir) Qui persiste dans ses habitudes, qui ne veut pas changer sa manière d être : Un buveur impénitent. Qui refuse de se repentir, qui est endurci… …   Encyclopédie Universelle

  • ABITELLO — infame vestis genus Italis, quod Hispanis Santbenito dicitur, paenitentibus, ut gestent, imponi solitum. Cum enim in Communione Romana paenitentibus ac reconciliatis Ecclesiae, variae irrogentur poenae, peregrinatio, relegatio, derrusio in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ACTIO Fidei et ejus pompa — ACTIO Fidei, et ejus pompa in Ecclesia Romana ultimus Inquisitionis est actus, olim sermo Gener alis de Fide dictus, quô plures religionis causâ rei, aliquando centum aut ducenti, in publicum spectaculum, ad varia paenitentiarum et suppliciorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • EXCOMMUNICATIO — in Ecclesia Israelitica, tribus olim constabat gradibus. Quorum primus in Nov. Test. dictus est, Eiectio e Synagoga, Ioh. c. 9. v. 22. Iudaeis Niddui, i. e. separatio, vel eiectio, aut elongatio: Taliter enim excommunicatus ab omni commercio… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • IMPOENITENTES Haretici — dicuntur in Eccl. Rom. qui coram Iudice Fidei, ut vocant, haereseos convicti, vel eam confitentes, errorem abiurare et satisfactionem competentem exhibere renuunt. Talis arcto in carcere aslervatur, compedibus catenisque constrictus, ne possit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • KABBALA — Hebraeis dicta est lex non scripta, sed per traditionem πατροπαράδοτον ad posteros propagata; a voce Kibbel, i. e. accipere. Sentiunt enim, Verbum Dei s. Legem, iam ab ipsis Mosis temporibus duplicem esse, unam scripto traditam, quam vocant Thora …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”