- impermutatus
im-permūtātus, a, um (in u. permuto), unvertauscht, Boëth. in Aristot. categ. 2. p. 142.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
im-permūtātus, a, um (in u. permuto), unvertauscht, Boëth. in Aristot. categ. 2. p. 142.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.