impetro

impetro

im-petro, āvī, ātum, āre (in u. patro), I) etwas, wonach man gestrebt hat, erlangen, auswirken, durchsetzen, es dahin bringen, honor dignitate impetratus, Cic.: optatum, den Wunsch erhalten, Cic.: non impetrare ab animo potuit, ut etc., es über sich bringen, Liv.: incipere multo facilius est, quam impetrare, Plaut. – bes. durch Bitten, Vorstellungen erlangen, auswirken, uti ea, quae vellent, impetrarent, Caes.: eā re impetratā, Caes.: ubi ea (amicitia societasque) impetrata (sunt), Sall.: alci ordinem (Kompanie), Plin. ep.: alci aures (Gehör), Quint.: alci civitatem (Bürgerrecht) a Caesare, Cic.: alci latum clavum, quaesturam a Caesare nostro, Plin. ep.: vitam, Liv. epit.: a Scipione soli sibi vitam, Val. Max.: veniam (Erlassung) exilii pro Annaeo Seneca, simul praeturam, Tac. – m. folg. bl. Coniunctiv, m. folg. ut od. ne od. ut ne u. Konj., tandem impetravi abiret, Plaut.: impetrabis a Caesare, ut tibi abesse liceat, Cic.: rogando impetravit, ut paterentur se dicere, Vitr.: aliquando et a solo impetravi, ut alienas (arbores) alat, Plin.: impetrato (nachdem durchgesetzt worden war), ut manerent, Liv.: tributum pendĕre ne cogerentur, impetraverunt, Curt.: suadeo a te impetres, ne sis nugax, Petron.: a servis impetrari vix potest, ne eam supellectilem fastidiant, Val. Max.: ceteri quoque impetrant, ne retineantur, Cic. Verr. 2, 71: impetrant, ut ne iurent, Cic. II. Verr. 1, 123. – m. folg. Acc. u. Infin., Agrippina in oppidum Ubiorum veteranos coloniamque deduci impetrat, Tac. ann. 12, 27: u. so Amm. 14, 1, 3. – im Zshg. absol. (verst. id, haec, s. Spengel Ter. Andr. 528. Seyffert Cic. de amic. 39. Held Caes. b. G. 1, 9, 1; 2, 12, 3), si impetro, Ter.: impetras, facile impetras, Plaut.: non potes impetrare, Plaut.: impetrabit te advocato atque arbitro, Plaut.: haec si tecum patria loquatur, nonne impetrare debeat? Cic.: cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores temptant, Caes.: regem hominem esse, a quo impetres, ubi ius, ubi iniuria opus sit, von dem man erlangen kann, was einem gerade vorteilhaft ist, Recht oder Rechtswidrigkeit, Liv. – m. de u. Abl. (s. Held Caes. b. G. 5, 36, 2 u. b. c. 1, 22, 4), ut de indutiis impetrarent, Caes.: sperare, ab eo de sua ac militum salute impetrari posse, Caes.: de agro Veientibus restituendo impetratum (est), Liv. – II) als t. t. der Religionssprache = impetrio, als günstiges Wahrzeichen zu erlangen suchen, fulmina, Plin. 2, 140. – / Alter Infin. Fut. act. impetrassere, Plaut. aul. 687; mil. 1128 u.a.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • impetro — im·pè·tro s.m. OB LE preghiera {{line}} {{/line}} DATA: av. 1494. ETIMO: der. di 1impetrare …   Dizionario italiano

  • impetrare — 1im·pe·trà·re v.tr. (io impètro, ìmpetro) CO 1. ottenere con preghiere: impetrare una grazia 2. domandare con suppliche, implorare: impetrare perdono 3. OB chiedere per conto di qcn. la concessione di qcs. {{line}} {{/line}} DATA: 2Є metà XIII… …   Dizionario italiano

  • Recurso de protección — Saltar a navegación, búsqueda El recurso de protección es una acción jurisdiccional que consagra el artículo 20 de la Constitución Política de la República de Chile y que busca obtener que la Corte de Apelaciones respectiva tome las providencias… …   Wikipedia Español

  • impetrar — (Del lat. impetrare, lograr.) ► verbo transitivo 1 Pedir una cosa vehementemente: ■ impetró su presencia en el consejo para proseguir con la negociación. SINÓNIMO rogar 2 Llegar a tener una persona una gracia que solicitaba con vehemencia. * * *… …   Enciclopedia Universal

  • IMPETRITUM — apud Plin. l. 28. c. 2. Victimas caedi sine precatione non videtur, referri ad Deos, rite consuli, Praeterea alia suntverba impetrantis, alia depulsorii, alia commentationis: sacrificium est, cumvictimas caedebant, ut extis inquiterent; Salmas.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • impetrarsi — im·pe·tràr·si v.pronom.intr. (io mi impètro) LE var. → impietrirsi …   Dizionario italiano

  • tiburte — ti·bùr·te agg. LE tiburtino: la mantuana ambrosia e l venosino | miel gl impetrò da le tiburti muse | Torquato (Carducci) {{line}} {{/line}} DATA: 1898. ETIMO: dal lat. Tibūrte(m), der. di Tibur, it. Tivoli, nome di una cittadina in provincia di… …   Dizionario italiano

  • impetrare — {{hw}}{{impetrare}}{{/hw}}v. tr.  (io impetro ) 1 Ottenere con preghiere: impetrare una grazia. 2 Domandare supplicando: impetriamo la loro considerazione; SIN. Implorare …   Enciclopedia di italiano

  • impetrare — v. tr. [dal lat. impetrare, der. di patrare eseguire, concludere , col pref. in in 1 ] (io impètro, ecc.), lett. [domandare qualcosa a qualcuno con suppliche] ▶◀ [➨ implorare (1)] …   Enciclopedia Italiana

  • impetrar — v. tr. 1. Fazer um pedido. = PEDIR, REQUERER 2. Pedir com insistência. = ROGAR, SUPLICAR 3. Obter por meio de súplicas.   ‣ Etimologia: latim impetro, are, terminar, alcançar os seus fins, obter, conseguir …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • impetrar — verbo transitivo 1. Uso/registro: elevado. Pedir (una persona) [una cosa] a [otra persona] vehementemente: Impetró el perdón de los ve …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”