- impliciscor
implicīscor, ī (implico), in Verwirrung geraten, wirr werden, Plaut. Amph. 729 (wo parag. Infin. impliciscier). Fronto ep. ad M. Caes. 3, 13. p. 51, 14 N. Vgl. Löwe Prodr. p. 258.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
implicīscor, ī (implico), in Verwirrung geraten, wirr werden, Plaut. Amph. 729 (wo parag. Infin. impliciscier). Fronto ep. ad M. Caes. 3, 13. p. 51, 14 N. Vgl. Löwe Prodr. p. 258.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.