- impoenitens
impoenitēns, entis (in u. poeniteo), nicht bereuend, cor, Hieron. in Isai. 12, 40, 27. Vulg. Rom. 2, 5.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
impoenitens
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
impenitente — /impeni tɛnte/ agg. [dal lat. tardo impoenĭtens entis ]. 1. [che non si pente delle proprie colpe: peccatore i. ] ◀▶ penitente, pentito. 2. (estens.) [che si ostina in una condizione, un vizio e sim., da cui non si vuole staccare: uno scapolo… … Enciclopedia Italiana
ԱՆԴԱՐՁ — I. (ի, ից.) NBH 1 0131 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c, 13c, 14c ա. ἁμετανόητος animum mutare nescius, impoenitens որ եւ ԱՆԴԱՌՆԱԼԻ. Անզեղջ. յամառ. անփոփոխ ʼի չարեաց. դարձի չեկօղ. ... *Վասն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
