- impropugnatus
im-prōpūgnātus, a, um (in u. propugno), nicht verfochten, nicht verteidigt, Gell. 1, 6, 4. Amm. 26, 5, 12 u.a.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
im-prōpūgnātus, a, um (in u. propugno), nicht verfochten, nicht verteidigt, Gell. 1, 6, 4. Amm. 26, 5, 12 u.a.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.