- inadibilis
in-adībilis, e (in u. adeo), unzugänglich (Ggstz. adibilis), tum ergo deus inadibilem terram (um Ravenna) adibilem reddidit, Cassiod. hist. eccl. 11, 18: quod sit deus inadibilis, Fortun. bei Augustin. c. Fortun. 1, 3: m. Dat., lacus vestigio inspectoris inadibilis est, Sidon. epist. 2, 2, 16.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.