- inaestuo
in-aestuo, āre, in etw. erbrausen, Boëth. de cons. 1. metr. 6, 2. – bildl., quodsi meis inaestuet praecordiis libera bilis, wenn im Busen mir ungehemmt (entfesselt) erbrauset zürnender Eifer, Hor. epod. 11, 15: succensi stomacho fellis inaestuans (impietas), Prud. c. Symm. 1. praef. 58.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.