- incoctio
incoctio, ōnis, f. (incoquo), das Einkochen, Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 62.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
incoctio, ōnis, f. (incoquo), das Einkochen, Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 62.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.