- inconsonus
in-cōnsonus, a, um, nicht zusammentönend, unharmonisch, Boëth. inst. mus. 1, 20. p. 206, 5 Fr. u. 2, 27. p. 260, 3 Fr.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
in-cōnsonus, a, um, nicht zusammentönend, unharmonisch, Boëth. inst. mus. 1, 20. p. 206, 5 Fr. u. 2, 27. p. 260, 3 Fr.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.