- inducticius
inductīcius, a, um (induco) – επείσακτος (Gloss. II, 310, 42), eingeführt, angenommen, animae, Augustin. de duab. anim. § 18.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
inductīcius, a, um (induco) – επείσακτος (Gloss. II, 310, 42), eingeführt, angenommen, animae, Augustin. de duab. anim. § 18.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.