- ineluctatus
in-ēluctātus, a, um (in u. eluctor), unüberwunden, Ennod. opusc. I. p. 297, 15 Hartel u. dict. I. p. 426, 21.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
in-ēluctātus, a, um (in u. eluctor), unüberwunden, Ennod. opusc. I. p. 297, 15 Hartel u. dict. I. p. 426, 21.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.