ineptia

ineptia

ineptia, ae, f. u. ineptiae, ārum, f. (ineptus), a) Sing., die Ungehörigkeit, Verkehrtheit, Albernheit im Handeln u. Reden, Plaut. merc. 26. Ter. eun. 741 u. adelph. 749. Prud. c. Symm. 1, 146 u. 2, 57. – b) Plur., Ungehörigkeiten (ungehörige Dinge), Verkehrtheiten, Albernheiten, Torheiten, Phantastereien, Fadheiten, Spielereien, Tändeleien, Geschwätz, törichte Einfälle, Unsinn, im Handeln u. Benehmen, o tristes ineptias! Caecil. com. fr.: humiles ineptiae, gemeine Späße (v. Tänzen), Petron.: mimicae ineptiae, Sen.: hominum ineptiae ac stultitiae, Cic.: nugae ineptiaeque maximae, Plaut.: nec tu quid facias ineptiarum, Catull.: ut eos partim scelerum suorum, partim etiam ineptiarum paeniteat, Cic.: quos certum habeo dicturos me ineptiis meis plausisse, habe meinen eigenen törichten Liebhabereien das Wort geredet (mein Steckenpferd geritten), Tac. – im Denken, Reden und Schreiben, mit subj. Genet., iurisconsultorum istae ineptiae, Sen.: aliae ineptiae verba quaerentium, Sen.: mit obj. Genet., sententiarum ineptiae, Suet.: mit Pron. poss. u. Adii., si qui forte mearum ineptiarum lectores eritis, Catull.: quid ad istas ineptias abis? inquies, Cic.: ut ad pauca redeam ac mittam illius ineptias, Ter.: ridere ineptias Graecas, Sen.: pellantur ergo istae ineptiae paene aniles (alberne Ansichten der alten Weiber), Cic.: curavit notitiam historiae fabularis usque ad ineptias et derisum (bis zum Läppischen u. Lächerlichen), Suet. – als Titel einer Schrift u. übh. von Schriften, libellos ineptiarum (Einfälle), qui nunc iocorum (Schwänke) inscribuntur, componere instituit, Suet. gr. 21.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ineptie — [ inɛpsi ] n. f. • 1546; lat. ineptia 1 ♦ Caractère de ce qui est inepte. ⇒ bêtise, sottise, stupidité. Propos, raisonnement d une rare ineptie. ⇒ débilité. 2 ♦ Action, parole inepte. ⇒ idiotie, sottise. Débiter gravement des inepties. « Une… …   Encyclopédie Universelle

  • inepţie — INEPŢÍE, inepţii, s.f. Faptă sau vorbă prostească, stupidă; prostie, stupiditate, absurditate. – Din fr. ineptie. Trimis de valeriu, 12.11.2006. Sursa: DEX 98  INEPŢÍE s. v. prostie. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  inepţíe s. f …   Dicționar Român

  • inepcia — ► sustantivo femenino 1 Inutilidad, cualidad de inepto: ■ su inepcia nos sacaba de quicio. SINÓNIMO ineptitud 2 Acción o palabras necias. SINÓNIMO impotencia necedad * * * ineptitud o, menos frec., inepcia f. Cualidad de inepto. ≃ Incapacidad,… …   Enciclopedia Universal

  • ineptie — (i nè psie) s. f. 1°   Caractère, actes d un homme inepte. •   L on était alors persuadé de cette maxime, que ce qui est dans les grands splendeur, somptuosité, magnificence, est dissipation, folie, ineptie dans le particulier, LA BRUY. VII.… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • NAENIA — I. NAENIA Dea funerum, cui veteres Romani sacellum, auctore Festô, extra portam Viminalem, dedicârunt. Vide Vossium in Etymolog. voce Nenia sic enim scribendum: ut et hîc infra. II. NAENIA an ex sono vocis, quem flentes emittunt: an quod eam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • inezia — i·nè·zia s.f. 1. CO cosa da nulla, di poco valore o importanza: non è il caso di prendersela per un inezia simile; non ringraziarmi per questo: è stata un inezia!; centrare quel bersaglio per me è una vera inezia, è facilissimo; questo quadro è… …   Dizionario italiano

  • inezia — {{hw}}{{inezia}}{{/hw}}s. f. Cosa priva di ogni importanza o valore; SIN. Bagattella, bazzecola, quisquilia. ETIMOLOGIA: dal lat. ineptia, da ineptus ‘inetto’ …   Enciclopedia di italiano

  • inepţíe — s. f., art. inepţía, g. d. art. inepţíei; pl. inepţíi, art. inepţíile …   Romanian orthography

  • inezia — /i nɛtsja/ s.f. [dal lat. ineptia, der. di ineptus inetto ; propr. cosa da uomo inetto, sciocco ]. [cosa di scarso valore o importanza: litigare per un i. ] ▶◀ bagattella, bazzecola, (pop.) fesseria, futilità, minuzia, nonnulla, (non com.)… …   Enciclopedia Italiana

  • ԱՆՀԱՄՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0179 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 11c, 12c գ. Պակասութիւն համոյ. ... *Զի համեմեսցեն զանհամութիւնս իմ ստուգութեամբ աղիւն ճշմարտութեան: Զծովն՝ անուն անհամութեան. Ագաթ.: *Զանհամութիւն կերակրոցն համեմել. Շ. մտթ.: *Աղն եթէ ոչ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՆՊԱՏԵՀՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0226 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 11c գ. ἁτοπία absurditas, ἁνεπιτηδείοτης ineptia, ineptitudo Անպատշաճութիւն. անտեղութիւն. անյարմարութիւն. ... *Տեսե՞ր, յորպիսի անպատեհութիւն հարկ եղեւ շրջել զբանն: Վա՛յ անպատեհութեանն,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”