īnfēnso, āre (infensus), feindselig sein gegen usw., jmd. beunruhigen, pabula (die Furagierenden), Tac. ann. 6, 34: Armeniam bello, ibid. 13, 37: absol., quasi infensantibus deis, zürnenden, ibid. 13, 41.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
infenso — adj. 1. Que se opõe a. = ADVERSO, HOSTIL, INIMIGO 2. Que mostra irritação ou ira. = IRADO, IRRITADO ‣ Etimologia: latim infensus, a, um … Dicionário da Língua Portuguesa
ADADUS — I. ADADUS Damasci Rex, a Davide cum viginti duobus Syrorum milibus occisus. 2 Sam. c. 8. v. 3. 4. 5. Vide Ioseph. Iud. Antiq. l. 7. c. 5. qui ab eo Adrazarum, Arai filium, Syriae Sophenae Regem, diversum facit, huicque illum in auxilium… … Hofmann J. Lexicon universale
PEDANIUS Secundus — Urbis praefectus a servo interfectus: seu negatâ libertate, cui pretium pepigerat; sive ob amorem exoleti infenso et dominum amarum non tolerante: Caesoniô Paetô, Petroniô Turpilianô Conslib. Tacit. l. 14. Annal. c. 42 … Hofmann J. Lexicon universale
THEATRUM — I. THEATRUM Cornelii Balbi, apud circum Flaminium. Ovid. de arte, l. 3. v. 394. Visite conspicuis terna theatra locis. II. THEATRUM Marcelli Romae, P. Vict. ubi palatium Savellae familiae, ubi erat templum Pietatis, et potricus Octaviae. III.… … Hofmann J. Lexicon universale
