- infibulo
īn-fībulo, āre, zuhefteln, I) im allg.: infibulati sacrificabant flamines, Paul. ex Fest. 113 15. Serv. Verg. Aen. 4, 262. – II) insbes: A) als mediz. t. t., infibulieren (vgl. fibula no. I, c, β), Cels. 7, 25, 3. – B) (synkop. infiblo) als t. t. der Kochkunst, zuhefteln, Apic. 8, 372.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.