- ingratiis
ingrātiīs u. ingrātīs, s. ingrātia.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ingratiis
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
CENTESIMA usurarum — apud Romamos dicta est quod mense quôvis pars assis centesima, seu unus in centum, decem in mille, pro usu pec umiae alienae merces praestaretur. Hanc, cum ad publicorum vectigalium modum concepissent nomen fructus pecuniae privatae, statuerunt… … Hofmann J. Lexicon universale
COLLOQUIA — in Conviviis olim, praeter Cantus, de quibus suô locô, adhibita, lepida erant et venustate appetibilia et sine affectatione arguta; non accersita, sed, ut sese res dabant, opportune nascentia; qualia progignit hilaritate inixta doctrina et… … Hofmann J. Lexicon universale
MANUMISSIO — origo et allectio seu adoptio in cives, olim cives fecit. Tribus autem modis servos manumitti consuevisse. Suetonius, Interpres Topicorum Ciceronis, affirmat: Aut, si quis, consentiente vel iubente Dominô, nomen suum in censum detulisset: aut… … Hofmann J. Lexicon universale
gré — Gré, m. C est volonté, Selon ce on dit il confesse de son bon gré et bonne volonté, Suapte sponte, Et malgré ou maugré moy, c est à dire, contre ma volonté, Me inuito, Et vient de Gratum Latin, en signification d acceptable que le François dit… … Thresor de la langue françoyse
