- iniucunditas
iniūcunditās, ātis, f. (iniucundus), das Unangenehme, Widrige, ne quid habeat iniucunditatis oratio, Cic. de nat. deor. 2, 138.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
iniūcunditās, ātis, f. (iniucundus), das Unangenehme, Widrige, ne quid habeat iniucunditatis oratio, Cic. de nat. deor. 2, 138.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
desplaisance — Desplaisance, Iniucunditas, Morbus animi. Desplaisance que les hommes ont d aucun, Offensio hominum. Recevoir desplaisance pour l amour d aucun, Dolorem capere ex aliquo … Thresor de la langue françoyse
mauplaisance — Mauplaisance, Iniucunditas … Thresor de la langue françoyse