iniussū (Ggstz. iussu), ohne Befehl, ohne Geheiß, mit Genet. der befehlenden Person, domini, Cato r. r. 5, 3: iniussu populi senatusque, imperatoris, praetoris, Cic.: u. iniussu meo, Cic.: iniussu suo, Caes.: u. bl. iniussu, zB. pugnare, Liv.: iniussu ac temere longius progredi, Auct. b. Afr.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
SEMPRONIA Horrea — locus Romae constitus, (Legem ferente Tib. Semproniô Gracchô de frumento menstruo plebi e publico viritim distribuendo, de qua infra) in quo frumentum publicum asservabatur, una cum Legibu frumentariis, Io. Rosin. Antiqq. Rom. l. 8. c. 12.… … Hofmann J. Lexicon universale
DEDICANDI Ritus — antiquissimo in usu. Et apud Hebraeos qui [Gap desc: Hebrew]; apud Graecos ἐγκαινίζειν et ἐγκαίνια et ἐγκαινι???μὸς, idem, quodLatinis Initiare ac Initia, seu Initiamenta ac dedicare et Dedicatio est, consecratio sc. seu usibus sacris cultuique… … Hofmann J. Lexicon universale
DONARIA — proprie loca sunt, in quibus dona reponebantur Deorum, abusive templa, ut loquitur Serv. ad illum v. Virg. Georgu. l. 3. v. 533. Imparibus ductos alta ad donaria currus. Postea nomine hoc accipi coepêre ipsa dona, quae Diis dicata et consecrata… … Hofmann J. Lexicon universale
PARRICIDII vel rerum Capitalium Quaestores — qui et Quaesitores dicti fuerunt, dicebantur apud Romanos, qui iudicia quaestionum exercerent. Eorum Magistratus extraordinarius fuit: Cum enim Consules de capite civis Romani, iniussu Populi, ius dicere non possent, idcirco, quoties usus… … Hofmann J. Lexicon universale
PENIDAS — unus ex amicis Alexandri Magni, qui specie legati missus est ad Scythas, qui Europam incolunt, nuntiatum, ne Tanaim amnem regionis iniussu regis transirent; simul contemplatum locorum situm et illos quoque Scythas, qui super Bosporo incolunt,… … Hofmann J. Lexicon universale
POSTHUMIUS Tubero — Magister Equitum Aemilii Mamerci Dictatoris, in prima Dictatura contra Volscos: mox in eodem bello a Qu. cincinnato Consule eius genero Dictator dictus, de eis triumphavit: quam victoriam funestavit mors filii, viri magnâ virtute: quem quod… … Hofmann J. Lexicon universale
PROPRAETOR — non unô modô dictus reperitur: Primum enim Proetores provinciales, qui imperiô prorogatô in provinciis ultra legitimum mansêre tempus, appellati sunt Proproetores: Dein illi, qui ex privatis ad bellum gerendum, non autem ad gubernandam provinciam … Hofmann J. Lexicon universale
PROTAGORAS — I. PROTAGORAS Abderites, ex epistolarum latore, Democriti auditor, natus est Menandrô patre, Thracum locupletissimô, qui et Xerxem, adversus Graeciam proficiscentem, domô, muneribusque ex cepit: ob quam liberalitatem Magi qui cum eo eraut, factâ… … Hofmann J. Lexicon universale
PROVINCIA — I. PROVINCIA in Ecclesia Latina, dioecesis Metropolitani; quae scil. habet decem vel undecim Civitates, et unum Regem, et totidem potestates sub se, et unum Metropolitanum, aliosque Suffraganeos decem vel undecim Episcopos etc. Can. Scitote 6.… … Hofmann J. Lexicon universale
SACRAMENTUM — I. SACRAMENTUM Latinis pecuniam quoque notat seu pignus a litigantibus, apud Pontifices, in sacro loco depositam, quô multabatur is, qui causâ cadebat. Similiter apud Athenienses Sacramentum deponebat, initiô litis, tum Actor, tum Reus; quorum is … Hofmann J. Lexicon universale
SULPITIA Lex — cuius Auctor P. Sulpittus Triunus Pleb. an. Urb. Cond. 665. L. Corn. Sullâ, L. Pompeiô Rufô Consulib. ad aucupandam Italicorum, qui in octo novas Tribus Lege Iuliâ de Cicit. adseripti erant, lata est: Ut novi Cives Libertinique in 35. Tribus… … Hofmann J. Lexicon universale
