- innobilitatus
innōbilitātus, a, um (in u. nobilito), unadelig, unedel, von niedrigem Range (Ggstz. nobilitatus), Lampr. Heliog. 4, 3.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
innōbilitātus, a, um (in u. nobilito), unadelig, unedel, von niedrigem Range (Ggstz. nobilitatus), Lampr. Heliog. 4, 3.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.