- inobrutus
in-obrutus, a, um (in u. obruo), unüberschüttet, unbegraben, Ov. met. 7, 356.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
in-obrutus, a, um (in u. obruo), unüberschüttet, unbegraben, Ov. met. 7, 356.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.