- inominatus
in-ōminātus, a, um (in u. omen), fluchbeladen, unselig, cubilia, Hor. epod. 16, 38.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
in-ōminātus, a, um (in u. omen), fluchbeladen, unselig, cubilia, Hor. epod. 16, 38.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
inominado — adj. Sem nome. ‣ Etimologia: latim inominatus, a, um, sinistro, funesto … Dicionário da Língua Portuguesa