- inordinatim
inōrdinātim, Adv. (inordinatus), unordentlich, ohne Ordnung, incedere, Amm. 19, 7, 3.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
inōrdinātim, Adv. (inordinatus), unordentlich, ohne Ordnung, incedere, Amm. 19, 7, 3.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.