- inquinatus
inquinātus, a, um, PAdi. (inquino no. II), befleckt, schmutzig, schändlich, homo vitā omni inquinatus, Cic.: vox inqu., Val. Max.: dextra inquinatior, Catull.: an ille foedior aut inquinatior in Cn. Pompeio accusando quam in universo senatu vituperando fuit? Cic.: nihil illo homine inquinatius, Cic.: sermo inquinatissimus, sehr schmutzig, Cic.: ratio inquinatissima, Cic.: vita inquinata u. inquinatissima, Val. Max.: cupiditas inquinatissima, Augustin. – vom Ausdruck, unrein, unedel, Cic. or. 163 u. de opt. gen. 7.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.