- inseco [2]
2. īnseco (īnsequo) = ενέπω, archaist., ansagen, insequis, Placid. gloss. V, 29, 20: Imperat. inseque, Enn. nach Paul. ex Fest. 111, 11 u. Gloss. II, 86, 53, aber insece, Enn. ann. 326 u. Liv. Andr. Odyss. fr. bei Gell. 18, 9, 5: insexit, Enn. fr. inc. 36: Partiz. Fut. Pass. insecenda, Cato fr., s. Gell. 18, 9, 1 sqq.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.