inspector

inspector

īnspector, ōris, m. (inspicio), I) eig.: 1) der Betrachter, Beschauer, Sen. de ben. 1, 9, 3 (Plin. 37, 100 unecht). – 2) insbes., der Besichtiger, Untersucher, Ulp. dig. 13, 6, 10. § 1. – namentl. der Untersucher der Äcker in den Provinzen in bezug auf ihre Bonität u. ihren Ertrag (um danach die Höhe der Steuer zu bestimmen), Cod. Theod. 11, 1, 31 u.a. Cod. Iust. 11, 57 lemm. Symm. epist. 2, 2 u. 6, 9 Seeck. – II) übtr., der Hineinseher, cordis (ins Herz), Augustin. serm. 50, 3 u.a.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • inspector — INSPÉCTOR, OÁRE, inspectori, oare, s.m. şi f. Persoană împuternicită să inspecteze, să controleze activitatea unei persoane, unei instituţii etc. – Din rus. inspector. cf. lat. i n s p e c t o r, fr. i n s p e c t e u r. Trimis de valeriu,… …   Dicționar Român

  • inspector — inspector, ra sustantivo masculino,f. 1. Persona que tiene por oficio controlar lo que otros hacen para que se cumplan ciertas normas: inspector de aduanas, inspector de hacienda, inspector de enseñanza. Locuciones 1. inspector de policía Cargo o …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • inspector — inspector, ra (Del lat. inspector, ōris). 1. adj. Que reconoce y examina algo. U. t. c. s.) 2. m. y f. Empleado público o particular que tiene a su cargo la inspección y vigilancia del ramo a que pertenece y del cual toma título especial el… …   Diccionario de la lengua española

  • Inspector — In*spect or, n. [L.: cf. F. inspecteur.] 1. One who inspects, views, or oversees; one to whom the supervision of any work is committed; one who makes an official view or examination, as a military or civil officer; a superintendent; a supervisor; …   The Collaborative International Dictionary of English

  • inspector — in·spec·tor n 1: a person employed or authorized to inspect something 2: a police officer in charge of a number of precincts and ranking below a superintendent or deputy superintendent Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 …   Law dictionary

  • inspector — c.1600, overseer, superintendent, from L. inspector, agent noun from pp. stem of inspicere (see INSPECTION (Cf. inspection)). As a police ranking between sergeant and superintendent, it dates from 1840. Related: Inspectorial. Of the 18c. feminine …   Etymology dictionary

  • inspector — ► NOUN 1) an official who ensures that regulations are obeyed. 2) a police officer ranking below a chief inspector. DERIVATIVES inspectorate noun inspectorial adjective inspectorship noun …   English terms dictionary

  • inspector — Individual(s) appointed to authorize and direct Trustees in the administration of estates, pursuant to the Bankruptcy and insolvency Act (Ontario Bankruptcy Dictionary) A person appointed by creditors at the first or subsequent meeting of… …   Glossary of Bankruptcy

  • INSPECTOR — Hebr. Gap desc: Hebrew a libro inspiciendo dictus est, qui euram habebat lectionis Legis, ut illa in Synagogis accurate perageretur; adeoqueve adstabat Lectori, librumque insprciendo, si forte male legisset, eum monebat Graece Ε᾿πίσκοπον diecas,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • inspector — inspector, ra sustantivo revisor, visitador, controlador. Revisor se utiliza cuando se trata de transportes públicos. * * * Sinónimos: ■ vigilante, revisor, interventor, controlador, comproba …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • inspector — |ètô| s. m. 1. Encarregado de inspecionar alguma coisa. • adj. 2. Que inspeciona.   ♦ [Portugal] Grafia de inspetor antes do Acordo Ortográfico de 1990.   ♦ Grafia no Brasil: inspetor …   Dicionário da Língua Portuguesa

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”