interrogatorius

interrogatorius

interrogātōrius, a, um (interrogator), fragend, in Fragen bestehend, Tert. adv. Marc. 2, 25. Callistr. dig. 11, 1, 1. § 1.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • interrogatoire — [ ɛ̃terɔgatwar ] n. m. • 1327; bas lat. interrogatorius ♦ Mode d instruction d une affaire par voie de questions posées aux parties par un magistrat commis à cet effet. « Dans le cabinet de M. Denizet, les interrogatoires allaient commencer »… …   Encyclopédie Universelle

  • Interrogatory — In ter*rog a*to*ry, a. [L. interrogatorius.] Containing, expressing, or implying a question; as, an interrogatory sentence. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • interrogatory — interrogatorily /in teuh rog euh tawr euh lee, tohr , rog euh tawr , tohr /, adv. /in teuh rog euh tawr ee, tohr ee/, adj., n., pl. interrogatories. adj. 1. conveying or expressing a question; interrogative. n. 2. a question; inquiry. 3. Law. a… …   Universalium

  • interrogatorio — ► sustantivo masculino 1 Serie de preguntas dirigidas a una persona: ■ no soporto que al llegar a casa me vengas con interrogatorios. 2 Acto de interrogar a una persona: ■ el interrogatorio fue muy aburrido. 3 Cuestionario, papel o documento que… …   Enciclopedia Universal

  • interrogatoire — (in tè ro ga toi r ) 1°   S. m. Terme de pratique. Ensemble des questions du juge et des réponses de l accusé. •   Je veux rajuster la dernière journée de l interrogatoire [de Fouquet] sur le crime d État, SÉV. 9 déc. 1664. •   Les papiers sont… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • interogatoriu — INTEROGATÓRIU, interogatorii, s.n. Totalitatea întrebărilor puse de judecător unei părţi implicate într un proces şi a răspunsurilor date de aceasta, care contribuie la rezolvarea cazului; (concr.) act în care sunt consemnate aceste întrebări şi… …   Dicționar Român

  • interrogatorio — /inter:oga tɔrjo/ [dal lat. tardo interrogatorius ]. ■ agg. (non com.) 1. [da interrogatore, proprio di chi interroga in modo severo: il suo fare i. mi metteva a disagio ] ▶◀ indagatore, inquisitore, inquisitorio. 2. [che esprime interrogazione,… …   Enciclopedia Italiana

  • interrogatory — (adj.) 1570s, from L.L. interrogatorius consisting of questions, from pp. stem of interrogare (see INTERROGATION (Cf. interrogation)) …   Etymology dictionary

  • interrogatorio — (Del lat. interrogatorĭus). 1. m. Serie de preguntas, comúnmente formuladas por escrito. 2. Papel o documento que las contiene. 3. Acto de dirigirlas a quien las ha de contestar …   Diccionario de la lengua española

  • interrogatory — [in΄tə räg′ə tôr΄ē] adj. [LL interrogatorius] expressing or implying a question n. pl. interrogatories a formal question or set of questions; specif., a written question or set of questions to be answered in writing under oath as by a witness in… …   English World dictionary

  • interrogatory — adj. & n. adj. questioning; of or suggesting enquiry (an interrogatory eyebrow). n. (pl. ies) a formal set of questions, esp. Law one formally put to an accused person etc. Etymology: LL interrogatorius (as INTERROGATE) …   Useful english dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”