- intitubanter
intitubanter, Adv. (in u. titubans v. titubo), unzweifelhaft, Boëth. inst. arithm. 2, 1. p. 79, 22 Fr.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
intitubanter, Adv. (in u. titubans v. titubo), unzweifelhaft, Boëth. inst. arithm. 2, 1. p. 79, 22 Fr.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.