- intremisco
intremīsco (intremēsco), tremuī, ere (Inchoat. v. intremo), erzittern, erbeben, v. leb. Wesen, Plin.: manu stabili nec umquam intremiscente sit (v. Chirurgen), Cels.: genua timore intremuere, Ov.: illa (terra) intremuit, Ov.: intremiscunt terrae, Plin.: malus (Mastbaum) intremuit, Verg. – m. Acc., vor etw. erzittern, erbeben, qui intremuit regum eventus, Sil. 8, 60.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.