- inunitus
inūnītus, a, um (in u. unio), vereinigt, Apul. met. 11, 27. Tert. adv. Valent. 29.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
inūnītus, a, um (in u. unio), vereinigt, Apul. met. 11, 27. Tert. adv. Valent. 29.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.