- invocatus [1]
1. invocātus, a, um (in u. voco), I) ungerufen, Cic. u. Cael. in Cic. ep. – im Doppelsinn mit invocatus = angerufen, Plaut. capt. 70. – II) insbes., uneingeladen, Ter. u. Nep.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
invocatus [1]
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
Invocate — In vo*cate, v. t. [imp. & p. p. {Invocated}; p. pr. & vb. n. {Invocating}.] [L. invocatus, p. p. of invocare. See {Invoke}.] To invoke; to call on, or for, in supplication; to implore. [1913 Webster] If Dagon be thy god, Go to his temple,… … The Collaborative International Dictionary of English
Invocated — Invocate In vo*cate, v. t. [imp. & p. p. {Invocated}; p. pr. & vb. n. {Invocating}.] [L. invocatus, p. p. of invocare. See {Invoke}.] To invoke; to call on, or for, in supplication; to implore. [1913 Webster] If Dagon be thy god, Go to his temple … The Collaborative International Dictionary of English
Invocating — Invocate In vo*cate, v. t. [imp. & p. p. {Invocated}; p. pr. & vb. n. {Invocating}.] [L. invocatus, p. p. of invocare. See {Invoke}.] To invoke; to call on, or for, in supplication; to implore. [1913 Webster] If Dagon be thy god, Go to his temple … The Collaborative International Dictionary of English
invocate — invocative /in vok euh tiv, in veuh kay /, adj. invocator, n. /in veuh kayt /, v.t., invocated, invocating. Archaic. invoke. [1520 30; < L invocatus (ptp. of invocare to call upon, INVOKE), equiv. to in IN 2 + voca(re) to call + tus ptp. suffix]… … Universalium
ARATIO — apud Graecos Romavosque communiter terna. Et quidem, quae primo arabatur terra, proscindi dicebatur Latinis, νεοῦςθαι ac νεάζεςθαι Graecis: Praeeratque huic arationi Vervactor, qui proin a Flamine Cereali cum sacrum Cereti ac Telluri faciebat,… … Hofmann J. Lexicon universale
DIONYSIA — I. DIONYSIA martyrio apud Alexandriam sub Decio coronata, A. C. 251. II. DIONYSIA matrona Christiana, persecutione Hunerici Vandalorum Regis una cum filio Maiorico, ad necem quaesita, hunc ad mortem raptum sic consolata est, Memento Fili, te… … Hofmann J. Lexicon universale
IDOLOLATRIAE Incunabula — quae cum duplex, nam vel verus Deus in imagine qualicumque, vel vagus Deus, colitur de utraque, hac praesertim, paucis. Infinita Dei Maiestas licet omnium creaturarum captum longe tran scendat, tamen homines, vel ex ipso Naturae libro eius… … Hofmann J. Lexicon universale
MANILIUS (T.) — T. MANILIUS Historicus, in omniliterarum genere versatissimus, sub Mario Sullaque vixit, a Cicerone pro Roscio testis invocatus: Vide Plin. l. 10. c. 2. ubi eum insigni elogiô ornat. Varro l. 4. et 6. de L. L. Arnob. l. 3. etc. Voss, de Hist. Lat … Hofmann J. Lexicon universale
NICOLAUS ex Myris — urbe Lyciae, igneus, i. e. vehemens Christianorum et aemulator et sacerdos, qui magnam cum Deo familiaritatem habebat. Hic nihil quidem scripsit: sed in somnis Imperatori Constantino adstans, tres duces, ob quendam calumniatorem capitis… … Hofmann J. Lexicon universale
OCCA — I. OCCA Graece βωλοκόπημα, instrumentum rusticum, de cuius usu mox. Ab occaedendo, vel occidendo, quod grandes terrae caedat glebas, Festo: ab occaecando fruges satas, i.e. sub terra occultando, Ciceroni. Aurea in minio, famil. Apelvoisin, in… … Hofmann J. Lexicon universale
RUSTICI Dii — agrorum habebantur Praesides et agriculturam censebantur promovere. Eorum XII. numerat Varro, quos Deos conseutes quoque vocat, sed ab iis, quia Iove in consilium adhiberi credebantur, distinctos. Ita enim is, l. 1. de Re rustica c. 1. praecepta… … Hofmann J. Lexicon universale
