- iocularius
ioculārius, a, um (ioculus), spaßhaft, kurzweilig, possierlich, Ter. Andr. 782. Porphyr. Hor. ep. 2, 2, 60.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ioculārius, a, um (ioculus), spaßhaft, kurzweilig, possierlich, Ter. Andr. 782. Porphyr. Hor. ep. 2, 2, 60.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
CHORAULES — Graece Χοραύλης, proprie qui cum choro tibiâ concinebat: cum in conviviis tum in scena. Quo sensu Petronius, Manu puer loquaci Aegyptius Choraules. Vide Salmas. ad Vopisc. in Carino, c. 19. Martial. l. 9. Epigr. 79. v. ult. Quod optimum est,… … Hofmann J. Lexicon universale
giocolare — 1gio·co·là·re s.m. LE giocoliere, giullare, buffone {{line}} {{/line}} VARIANTI: giocolaro. DATA: 2Є metà XII sec. ETIMO: dal lat. ioculāre(m) scherzoso , der. di ioculus, dim. di iocus scherzo , cfr. lat. tardo iocularius, v. anche giullare.… … Dizionario italiano