- ironicus
īrōnicus, a, um (εἰρωνιλός), ironisch, Fulg. myth. 1. praef. p. 25 M.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
īrōnicus, a, um (εἰρωνιλός), ironisch, Fulg. myth. 1. praef. p. 25 M.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ironique — [ irɔnik ] adj. • XVe; lat. ironicus 1 ♦ Où il entre de l ironie. ⇒ narquois, persifleur, railleur, sarcastique. Propos ironiques. « Non le rire ironique aux sarcasmes moqueurs » (Hugo). Air, regard, sourire ironique. ⇒ goguenard. 2 ♦ Qui use de… … Encyclopédie Universelle
ironic — IRÓNIC, Ă, ironici, ce, adj. Căruia îi place să facă ironii, să ia în râs; zeflemist, batjocoritor; care conţine, care exprimă o ironie; înţepător. – Din fr. ironique, lat. ironicus. Trimis de gall, 04.01.2008. Sursa: DEX 98 IRÓNIC adj.… … Dicționar Român
ironisch — spitz (umgangssprachlich); spöttelnd; lächerlich machend; (dezent) spöttisch; lästernd; halbernst; nicht ganz ernst gemeint; scharfzüngig; scherzhaft; läste … Universal-Lexikon
Ironical — I*ron ic*al, a. [LL. ironicus, Gr. ? dissembling: cf. F. ironique. See {Irony}.] [1913 Webster] 1. Pertaining to irony; containing, expressing, or characterized by, irony; as, an ironical remark. [1913 Webster] 2. Addicted to the use of irony;… … The Collaborative International Dictionary of English
Ironically — Ironical I*ron ic*al, a. [LL. ironicus, Gr. ? dissembling: cf. F. ironique. See {Irony}.] [1913 Webster] 1. Pertaining to irony; containing, expressing, or characterized by, irony; as, an ironical remark. [1913 Webster] 2. Addicted to the use of… … The Collaborative International Dictionary of English
Ironicalness — Ironical I*ron ic*al, a. [LL. ironicus, Gr. ? dissembling: cf. F. ironique. See {Irony}.] [1913 Webster] 1. Pertaining to irony; containing, expressing, or characterized by, irony; as, an ironical remark. [1913 Webster] 2. Addicted to the use of… … The Collaborative International Dictionary of English
Colonel Pewter — was a fictional character who was the star of a long running newspaper strip published in Britain and Australia, which was authored by Arthur Horner Collections Colonel Pewter in Ironicus by Arthur Horner, with an introduction by Christopher Fry … Wikipedia
Ironía — La ironía (del griego εἰρωνεία eirōneía : disimulo o ignorancia fingida)[1] es la figura literaria mediante la cual se da a entender lo contrario de lo que se dice. También se aplica el término cuando una expresión o situación parece incongruente … Wikipedia Español
ironic — /uy ron ik/, adj. 1. containing or exemplifying irony: an ironic novel; an ironic remark. 2. ironical. 3. coincidental; unexpected: It was ironic that I was seated next to my ex husband at the dinner. [1620 30; < LL ironicus < Gk eironikós… … Universalium
irónico — ► adjetivo/ sustantivo Que se expresa o se comporta con ironía: ■ es muy dado a críticas mordaces y a insinuaciones irónicas. * * * irónico, a adj. Se aplica a la persona que habla, escribe o trata algo con ironía. ⊚ También, que contiene o… … Enciclopedia Universal
ironico — /i rɔniko/ agg. [dal lat. ironĭcus, gr. eirōnikós ] (pl. m. ci ). [che rivela ironia: parlare con tono i. ; sorriso i. ] ▶◀ divertito, scherzoso. ↑ beffardo, burlesco, canzonatorio, derisorio, irridente, sarcastico, sardonico. ‖ caustico, mordace … Enciclopedia Italiana