- irridiculum
ir-rīdiculum (inrīdiculum), ī, n. (v. irrideo, wie ridiculus v. rideo), das Gespött, irridiculo haberi ab alqo, Plaut. Poen. 1183.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ir-rīdiculum (inrīdiculum), ī, n. (v. irrideo, wie ridiculus v. rideo), das Gespött, irridiculo haberi ab alqo, Plaut. Poen. 1183.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.