- irrigivus
irrigīvus, a, um (inrigivus), bewässert, pratum, Cato r. r. 8, 1: prata, ibid. 9 u. 50.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
irrigīvus, a, um (inrigivus), bewässert, pratum, Cato r. r. 8, 1: prata, ibid. 9 u. 50.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.