- iudicatorius
iūdicātōrius, a, um (iudico), richterlich, Augustin. epist. 153, 10.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
iūdicātōrius, a, um (iudico), richterlich, Augustin. epist. 153, 10.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
judikatorisch — ju|di|ka|to|risch 〈Adj.〉 richterlich [<lat. iudicatorius] * * * ju|di|ka|to|risch <Adj.> [spätlat. iudicatorius] (Rechtsspr. veraltend): richterlich. * * * ju|di|ka|to|risch <Adj.> [spätlat. iudicatorius] (Rechtsspr. veraltend):… … Universal-Lexikon
judikatorisch — ju|di|ka|to|risch 〈Adj.〉 richterlich [Etym.: <lat. iudicatorius] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
judikatorisch — ju|di|ka|to|risch <aus gleichbed. spätlat. iudicatorius> (veraltend) richterlich (Rechtsw.) … Das große Fremdwörterbuch
judicatory — (n.) 1570s, from Fr. judicatoire, from L.L. iudicatorius judicial, pertaining to judgment, from iudicat , pp. stem of L. iudicare to judge (see JUDGE (Cf. judge) (v.)) … Etymology dictionary