- iuratio
iūrātio, ōnis, f. (iuro), das Schwören, der Schwur, Macr. sat. 1, 6, 30. Tert. de idol. 21 u.a. Eccl.: Plur., temerariae iurationes, Augustin. serm. 308, 1.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
iūrātio, ōnis, f. (iuro), das Schwören, der Schwur, Macr. sat. 1, 6, 30. Tert. de idol. 21 u.a. Eccl.: Plur., temerariae iurationes, Augustin. serm. 308, 1.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
SCROPHAT remellius — Varroni de R. R. l. 2. c. 4, primum appellatus est Scropha, quod Quaestor cum esset, Licinio Nervae Praetoris in Macedoniâ provinciâ relictus, qui praeesset exercitui, dum praetor rediret, hostes arbitrati occasionem se habere victoriae,… … Hofmann J. Lexicon universale
Juration — Ju|ra|ti|on die; , en <aus gleichbed. spätlat. iuratio zu iurare »schwören«> (veraltet) Eid, Vereidigung … Das große Fremdwörterbuch