- liniatura
liniātūra, ae, f. (1. linio) = χρισις, der Anstrich, Gloss. II, 478, 48.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
liniatura
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
liniatură — LINIATÚRĂ, liniaturi, s.f. Ansamblul liniilor orizontale sau verticale imprimate pe o foaie, un caiet, un registru etc. [Pr: ni a ] – Din germ. Lineatur. Trimis de LauraGellner, 24.05.2004. Sursa: DEX 98 liniatúră s. f. (sil. ni a ), g. d. art … Dicționar Român
liniatura — ż IV, CMs. liniaturaurze; lm D. liniaturaur «rozmieszczenie, układ linii w zeszytach, księgach handlowych itp.» Liniatura zeszytu, papieru. Bruliony z liniaturą, bez liniatury … Słownik języka polskiego
liniatúrã — s. f. (sil. ni a ), g. d. art. liniatúrii; pl. liniatúri … Romanian orthography
rubricatură — rubricatúră s. f. (sil. bri ), g. d. art. rubricatúrii Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic RUBRICATÚRĂ s.f. Împărţirea unui registru, a unui formular etc. în rubrici; liniatură. [< germ. Rubrikatur]. Trimis de… … Dicționar Român
