- maioratus
māiōrātus, Abl. ū, m. (maior), der Stand eines Höheren, das Majorat (Ggstz. minoratus), Probi app. 193, 20 K.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
māiōrātus, Abl. ū, m. (maior), der Stand eines Höheren, das Majorat (Ggstz. minoratus), Probi app. 193, 20 K.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
Majorat — Ma|jo|rat 〈n. 11〉 Ggs Minorat 1. = Ältestenrecht 2. dem ältesten Sohn zustehendes Erbgut; Sy Majoratsgut [<lat. maioratus „Stand des Höheren, Recht des Älteren“; zu maior „größer, älter“] * * * Majorat [lateinisch] das, (e)s/ e, Ältesten … Universal-Lexikon
Jakob Christmann — not to be confused with Wolfgang Jakob Christmann, theologist from Augsburg [7] Note by Christmann in the De revolutionibus manuscript, 1603 Jakob Christmann (born November 1554 in Johannisberg (Rheingau), Gei … Wikipedia
майора́т — а, м. В дореволюционной России и в некоторых капиталистических странах: феодальный порядок наследования, при котором земельное владение переходит к старшему сыну или к старшему в роде, а также само земельное владение, поместье, на которое… … Малый академический словарь
BELFREDUS seu BERFREDUS, Gall. BEFFROY — BELFREDUS, seu BERFREDUS, Gall. BEFFROY machina est bellica lignea, in modum excelsioris turris exstructa, vatiis tabulatis, cenaculis seu stationibus, constans, rotisque quatuor vecta, tantae proceritatis, ut eius fastigium oppidorum et… … Hofmann J. Lexicon universale
COMMUNE seu COMMUNIA aut COMMUNITAS — COMMUNE, seu COMMUNIA aut COMMUNITAS apud Recentiores, est incolarum alicuius universitas, dominô vel Rege concedente, sacramento invicem certisque legibus adstricta. Cuiusmodi Communias in Francia primus Ludovicus VII. Rex multiplicavit auxitque … Hofmann J. Lexicon universale
GLARONA — aemulus urbium vicus, vulgo Glari vel Glarus, unde toti ditioni nomen; quae vallis est iuxta Limagum fluv. non admodum ampla, longitudine trium mill. Germ. cincta tribus partibus, altissimis Alpibus: a Mer. et Or. Rhaetos, ab Occ. Urios et… … Hofmann J. Lexicon universale
MAJOR Domus — I. MAJOR Domus in Aula Principum, triplici gradu reperitur. Primo is sic dictus, qui rem in domo curat ad victum solum pertinentem; alias olim Eleater, Praefectus mensae, Architriclinus, Dapifer et Princeps coquorum. Secundo, qui rem omnem… … Hofmann J. Lexicon universale
SENESCALLUS — idem quod Maior domus, apud Rob. de Monte, in Ann. 1170. p. 649. Hanc Senescalciam, vel, ut antiquitus dicebatur, Maioratum domus Regiae, Robertus Rex Francorum dedit Gaufrido Grisogonellae, Comiti Andegavensi, quod sibi contra Ottonem… … Hofmann J. Lexicon universale
Majorat — Ma|jo|rat 〈n.; Gen.: (e)s, Pl.: e〉 1. Ältestenrecht unter mehreren gleich nahen Verwandten; Ggs.: Minorat (1); →a. s. Seniorat 2. das Erbteil selbst; Ggs.: Minorat (2) [Etym.: <lat. maioratus »Stand des Höheren, Recht des Älteren«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Majorat — Ma|jo|rat das; [e]s, e <aus gleichbed. mlat. maioratus, eigtl. »der Stand eines Höheren«, zu lat. maior, vgl. 1↑Major>: 1. Vorrecht des Ältesten auf das Erbgut; Ältestenrecht (Rechtsw.). 2. nach dem Ältestenrecht zu vererbendes Gut (Rechtsw … Das große Fremdwörterbuch
majorat — majòrāt m <G majoráta> DEFINICIJA pravn. nasljedni red u feudalnom pravu prema kojem nasljedstvo pripada rođaku najbližeg srodstva, usp. seniorat, primogenitura ETIMOLOGIJA srlat. maioratus, v. major + at … Hrvatski jezični portal