mando [1]

mando [1]

1. mando, āvī, ātum, āre (aus manus u. do; vgl. Wölfflin im Archiv 13, 49), I) übergeben, anvertrauen, überlassen, alci magistratum, Cic.: honores (der eig. Ausdruck vom Volke, das zu Ehrenstellen wählt), Cic.: alqam (filiam) viro, zur Frau geben, Plaut.: epistulam, Plaut.: bona fidei alcis, Ter.: alqm aeternis tenebris, Cic.: dah. semen terrae, den S. der E. anvertrauen = säen, Colum.: so auch hordea sulcis, Verg.: corpus humo = beerdigen, Verg.: se fugae, fliehen, Caes.: so auch vitam fugae, Cic.: alqd mentibus, einprägen, Cic.: memoriae, im Gedächtnis behalten, merken, auswendig lernen, Cic., od. der Nachwelt überliefern, Liv.: litteris, schriftlich verfassen, verzeichnen, Cic.: scriptis, historiae, versibus, Cic.: alqd penitus animis mentibusqae, Cic.: fruges vetustati, lange aufheben, alt werden lassen, Cic.: caput clavae, anlehnen, Sen. poët.: alqm malis (den Backen) = verschlingen, Acc. tr. u. Lucr.: pestis mandata hostili manu, das Verderben, das mir von feindlicher Hand anvertraut ist u. das ich gleichs. verwahre, Enn. fr. scen. 162. – II) auftragen = Auftrag (Befehl, die Weisung) geben, aufträglich befehlen, anbefehlen, bestellen, benachrichtigen oder sagen lassen, α) mit Acc.: typos tibi mando (sc. comparandos, emendos), Cic.: excusationem, Suet.: Rhodiaca vasa mandavi (sc. emenda etc.), habe bestellt usw., Cic.: adoptionem, zur Einsetzung eines Thronerben A. g., Iustin.: alci parricidium, Sen. rhet.: tibi de nostris rebus nihil sum mandaturus per litteras, Cic.: res mandata, Cic. – u. alqd ad alqm, arcanum nefas Stygias ad undas, Lucan.: si quid ad uxores mandarent, Flor. – β) m. folg. ut od. ne u. Konj. od. m. bl. Coniunctiv, tibi mandavit, ut etc., Cic.: Trebonio mandaverat, ne etc., Caes.: huic mandat, Remos adeat, Caes.: mandavit, ancillam emerem sibi, Plaut. – γ) m. folg. Acc. u. Infin., Suet. Tib. 65, 2 u. Cal. 29, 2. Iustin. 24, 2, 4. Eutr. 5, 5. – δ) m. folg. Infin., Vitr. 6. praef. § 1. Tac. ann. 15, 2. Sil. 13, 481. Mart. 1. 88, 10. – ε) mit folg. Acc. u. Gerund.: cum principes (Alcibiadem) velut aemulum gloriae suae interficiendum insidiis mandassent, Iustin. 5, 2, 5: gladiatores vi rapiendos reservandosque mandabat, Suet. Caes. 26, 3. – ζ) ad alqm mit folg. dir. Rede, Suet. Cal. 25, 1. – η) absol., Claudio mandante ac volente (Ggstz. Claudio invito), Vopisc. Aurel. 16, 2.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Mando II — Studio album by Mando Released May 30, 2008 …   Wikipedia

  • Mandø — mit Koresand im Südwesten, Fanø im Norden, Rømø im Süden und die Festlandsküste J …   Deutsch Wikipedia

  • mando — sustantivo masculino 1. (no contable) Autoridad de un superior sobre sus subordinados: escala de mandos. La compañía estaba bajo el mando del capitán. voz* de mando. 2. (no contable) Desempeño de la autoridad de un superior sobre sus subordinados …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • mando — (De mandar). 1. m. Autoridad y poder que tiene el superior sobre sus súbditos. 2. Persona o colectivo que tiene tal autoridad. 3. mandato (ǁ contrato de representación). 4. Mec. Dispositivo que permite actuar sobre un mecanismo o aparato para… …   Diccionario de la lengua española

  • Mando — refers to: Mando (singer), a Greek singer Mando (music), a Goan (Indian) musical form Mando Diao, Swedish garage rock band. Mando Corporation, a Korean automotive parts manufacturer Mando Fresko, American Radio Personality (Power 106 FM), TV Host …   Wikipedia

  • Mando — Mandø Mandø (ou Manø) est une île danoise de la mer des Wadden. (coordonnées 55.28°N, 8.56°E). L île a une superficie de 7,63 km² et 62 habitants. Mandø peut être rejointe par bus à marée basse. Mandø appartient techniquement à l archipel Hallig …   Wikipédia en Français

  • Mandø — es una de las islas Frisias septentrionales, situada entre Fanø y Rømø. Con 8 km cuadrados, es la más pequeña de las islas frisias danesas que está habitada (solamente por una docena de personas). La isla es accessible mediante dos carreteras que …   Wikipedia Español

  • Mando — Mando, Stadt in der Landschaft Kanem im Innern Nordafrikas, liegt nordöstlich vom Tsadsee …   Pierer's Universal-Lexikon

  • mando — s. m. 1. Direito, autoridade, poder de mandar. 2. Ordem, mandado, decreto. 3. Arbítrio. 4. Comando …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Mandø — Location Tidal marsh at periphery of Mandø Mandø …   Wikipedia

  • mando — ► sustantivo masculino 1 Autoridad y poder que tiene el superior sobre sus subordinados: ■ tenía el mando del ejército. SINÓNIMO dirección 2 Persona o colectivo que tiene dicha autoridad. SINÓNIMO jefe 3 Período de tiempo durante el que se ejerce …   Enciclopedia Universal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”