- manubiarius
manubiārius, a, um (manubiae), zur Beute gehörig, saltem amicus mihi esto manubiarius, von dem ich Nutzen ziehe, Plaut. truc. 880 zw. (Leo manubinarius).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
manubiārius, a, um (manubiae), zur Beute gehörig, saltem amicus mihi esto manubiarius, von dem ich Nutzen ziehe, Plaut. truc. 880 zw. (Leo manubinarius).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.