- mensorius
mēnsōrius, a, um (metior), zum Messen gehörig, Meß-, ars, Gromat. vet. 31, 12. – subst., mēnsōrium, iī, n., die Wagschale, Cassiod. hist. eccl. 10, 15.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
mēnsōrius, a, um (metior), zum Messen gehörig, Meß-, ars, Gromat. vet. 31, 12. – subst., mēnsōrium, iī, n., die Wagschale, Cassiod. hist. eccl. 10, 15.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.