mico

mico

mico, cuī, āre, sich zuckend od. zitternd hin und her bewegen = zucken, zittern, zappeln, 1) eig.: 1) im allg.: semianimes micant digiti, Verg.: arteriae micant, schlagen, Cic.: linguis micat ore trisulcis, von der Schlange, Verg.: corda timore micant, zittert, klopft, Ov.: so auch cor, Ov.: anguis cervice micans, Cic.: micat (equus) auribus, Verg. u. Pelag.: micuere fontes, sprudelten hervor, Lucan. – 2) insbes., micare (digitis) »die Finger schnell ausstrecken und andere ihre Anzahl erraten lassen«, ein Fingerspiel, noch jetzt im unteren Italien unter dem Namen alla mora und früher auch in Deutschland unter dem Namen Fingerlein snellen bekannt (s. W. Müller Rom, Römer u. Römerinnen 2, 213 ff.), wodurch man auch ungewisse Dinge entscheiden ließ, micando digitis tribus, Augustin. de trin. 8, 5: quid enim sors est? Idem propemodum quod micare, Cic.: micandum erit cum Graeco, utrum ego illius numerum, an ille meum sequatur, Varro fr.: patrem et filium pro vita rogantes sortiri vel micare (oder durch Moraspiel) iussit, Suet.: sprichw., von einem recht ehrlichen Menschen, dignus est, quicum in tenebris mices, wert, daß man dieses Fingerspiel im Finstern sogar vornehme, Cic. de off. 3, 77; vgl. Petron. 44, 7. – dah. als eine bes. Art des Handelns (Feilschens) beim Verkauf (Ggstz. sub exagio vendere, nach dem Gewicht verkaufen), consuetudine micandi summotā sub exagio potius pecora vendere quam digitis conludentibus tradere, den Preis durch Moraspiel bestimmen, Corp. inscr. Lat. 6, 1770. – II) prägn., funkeln, strahlen, schimmern, blinken, blitzen, aether ignibus micat, Verg.: fulmina micabant, Liv.: micabant flammae, Liv.: inter horrendos fragores (Donner) micare ignes, Liv.: micant gladii, Liv.: etiam si circa me gladii micarent, Sen.: micare gladiis, Liv.: flagrant et micant oculi (des Zornigen), Sen.: oculis micat ignis, Feuer sprüht aus seinen Augen, Verg. – m. Acc., sanguineumque micant ardorem luminis orbes, Ps. Verg. cul. 222 H. – Partic., micantes fulsere gladii, die funkelnden (blanken) Schwerter blitzten, Liv.: micans stella, Ov.: astrorum micantium splendentia signa, Lact.: micans aurum, Ov.: vultum hostis ardore animi micantem ferre non potuit, den von innerer Glut funkelnden Blick, Liv.: Compar., radius sole micantior, Prud. cath. 5, 44. – / Perf. micaverit, Solin. 53, 25. – Supin. mictum ungebr., s. Prisc. 9, 36.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Mico — Mico …   Wikipédia en Français

  • Mico — Callithrix argentata …   Википедия

  • MICO-80 — Mikrocomputer im Metallgehäuse Der MICO 80 ist ein Lerncomputer mit Zilog Z80 Mikroprozessor, der zur PROFI 5 Mikrocomputerfamilie funktionskompatibel ist. Er wurde 1982 entwickelt und wird seitdem in der industriellen Aus und Weiterbildung und… …   Deutsch Wikipedia

  • mico — s. m. 1.  [Brasil] [Jogos] Jogo de cartas que tem por objetivo fazer pares de cartas de animais machos e fêmeas. = MICO PRETO 2.  [Brasil] [Jogos] Carta desse jogo que contém a representação de um macaco (mico) preto e que, por não ter par, faz o …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • mico — (Voz cumanagota). 1. m. Mono de cola larga. 2. coloq. Persona pequeña y muy fea. 3. fest. coloq. U. para referirse cariñosamente a los niños. 4. coloq. Hombre lujurioso. 5. coloq. C. Rica), El Salv.), Guat. y Nic. Vagina de la mujer …   Diccionario de la lengua española

  • Mico — may refer to: Motor Industries Company, former name for Bosch India Mico University College, Jamaica Mitso Asen, Bulgarian tsar Muskogee meaning chief Mico, genus of monkey Mico (band), Canadian rock band Mico, Texas, city in Texas nickname for… …   Wikipedia

  • mico — mico, ca sustantivo masculino,f. 1. Uso/registro: coloquial. Pragmática: afectivo. Niño pequeño: Su hija pequeña es un mico, pero ya come sola. 2. (macho y hembra). Mono de cola larga: Los micos son pequeños. sustan …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Mico — Mi co, n. [Sp. or Pg. mico.] (Zo[ o]l.) A small South American monkey ({Mico melanurus}), allied to the marmoset. The name was originally applied to an albino variety. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • mico — Element prim de compunere savantă, cu sensul de ciupercă , referitor la ciuperci . [< fr. myco , it. mico , cf. gr. mykes]. Trimis de LauraGellner, 08.06.2005. Sursa: DN  MIC(O) / MICET(O) , MICÉTE, MICÍNĂ, MICÓZĂ elem. ciupercă . (< fr.… …   Dicționar Român

  • Mićo — Míćo DEFINICIJA ONOMASTIKA m. os. ime, hip. od Bratimir, Dimitrije, Dragomir, Mihovil, Mitar, Milivoj, Miroslav, Tihomir, Velimir i sl.; isto: Míco pr.: Mȉcak (Ivanić Grad, Donja Stubica), Mȉcan (Vukovar, Velika Gorica), Mìcek (110, Zagreb,… …   Hrvatski jezični portal

  • MICO — Is CORBA CORBA 2.0 Implementierung …   Acronyms

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”