- miscitatus
mīscitātus, a, um (*miscito), tüchtig gemischt, Gromat. vet. 361, 31.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
mīscitātus, a, um (*miscito), tüchtig gemischt, Gromat. vet. 361, 31.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
mescidare — me·sci·dà·re v.tr. (io méscido) OB mescolare {{line}} {{/line}} DATA: av. 1380 ca. ETIMO: lat. *mĭscĭtāre, iterativo di miscēre, cfr. miscitatus ben mescolato … Dizionario italiano