- mortificus
mortificus, a, um (mors u. facio), tödlich, vulnus, Val. Max. 5, 6, 1: cibus, Tert. adv. Marc. 4, 5.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
mortificus
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ՍՊԱՆՈՂԱԿԱՆ — (ի, աց.) NBH 2 0735 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 11c, 13c ա. φονικός ad caedem pertinens, sanguinarius, truculentus νεκρωτικός mortificus. Սեպհական սպանողաց. եւ Սպանօղ. մահառիթ. սատակչական. *Եղբարք յովսեփայ յամօթ եղեն վասն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
mortify — (v.) late 14c., to kill, from O.Fr. mortefiier destroy, overwhelm, punish, from L.L. mortificare cause death, kill, put to death, lit. make dead, from mortificus producing death, from L. mors (gen. mortis) death (see MORTAL (Cf. mortal) (adj.)) + … Etymology dictionary
mortific — (ˈ)mȯ(r)|tifik adjective Etymology: Late Latin mortificus, from Latin morti (from mort , mors death) + ficus fic archaic : producing death … Useful english dictionary
