- municipatim
mūnicipātim, Adv. (municipium), munizipienweise, Suet. Caes. 14, 1. Monum. Ancyr. 2, 18 M.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
mūnicipātim, Adv. (municipium), munizipienweise, Suet. Caes. 14, 1. Monum. Ancyr. 2, 18 M.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ville — I. Ville, ou Cité, Oppidum, Vrbs. Grande ville qui avoit plus d authorité en la Gaule Belgique, et estoit plus peuplée que les autres, Ciuitas magna, et inter Belgas authoritate ac hominum multitudine praestans. Ville où il n y a pas gens fort… … Thresor de la langue françoyse